Hildegard van Bingen was niet zomaar en ordinaire Benedictijnse zuster. Ze was een abdis die twee ordes heeft opgericht, een profetes die verschillende boeken schreef over haar visie, ze was een dramaturge, ze had een enorme kennis van medicinale kruiden en ze sprak vrijuit tegen koningen, paus en bisschoppen.
En toch,…ze leed aan een ziekte, waarschijnlijk zware migraine. Ze moest vaak te bed blijven en haar werk dicteren aan iemand anders, terwijl ze in een donkere kamer lag. Deze enorm charismatische vrouw had een enorme kennis van haar eigen kwetsbaarheid.
Haar ziekte weerhield haar er niet van om een echte leider, artiest en dokter te zijn. Ze had het niet gemakkelijk en was niet even geliefd, zeker niet bij de lokale mannelijke ordes en de heersende katholieke orde in die tijd. Toch bleef ze trouw.
In haar werk vind je één ding zeker terug: ze neemt haar lezers en luisteraars mee naar de kracht van de schepper, in wie ze haar kracht vond, door wie ze leefde en haar levensdoel vond.
Wat maakt van zo’n zwak iemand in de ogen van mensen toch de leidersfiguur die ze is geworden? Zou haar levenskracht niet te vinden zijn in haar enorme zelfkennis en aanvaarding van haar kwetsbaarheid en krachteloosheid?
Zijzelf benoemde het als ‘viriditas’ of ‘groenheid’. In ruimere zin is het ‘vergroenende kracht’ en ‘levenskracht’ – deze groenheid staat voor Gods levende aanwezigheid in het bloeien van de natuur, voor de frisheid van de Aarde, voor het sap dat stroomt door de nerven van lover en loot, voor het groeien en gedijen van de geest in Christus, voor het vervuld zijn met het sap van goddelijk leven, en meer. Groenheid is niet eenmaal het ene en andermaal weer het andere, maar altijd al het bovengenoemde tezamen, een ondeelbaar begrip. Een holistische visie. Vergroenen wordt hier dan ook gezien als het proces naar ‘groenheid’.
Hildegard’s holistische kijk op God en mensheid is ook vandaag relevant, zeker voor degenen die verlangen naar heelheid voor de ganse schepping.
Uit book op common prayer van vandaag:
Hildegard of Bingen wrote, “We shall awaken from our dullness and rise vigorously toward justice. If we fall in love with creation deeper and deeper, we will respond to its endangerment with passion.”
Prayer:
Lord, when you invited Adam to name the animals, you invited us all to participate in your creative work. Teach us to rejoice in your creation and assist in its care, that we, your humble creatures, may in all things give you praise. Amen.
De Bazuin 