Zonnebloemen en Nieuwe Buren: Tuinverhalen van Overvloed

Sinds dit jaar is onze tuin zeker verdrievoudigd. Een zalig stadstuinparadijsje is het geworden. Eén van de eerste dingen die we deden, was het zaaien van zonnebloemen.
En daar zijn ze eindelijk. Geen zomer zonder zonnebloemen. Terwijl de gierzwaluwen door de lucht gieren, de zon ondergaat en de bijen zoemend nog wat nectar zoeken, geniet ik vanuit de ligzetel van deze schoonheid.

Na de vele donkere regenachtige dagen doet het echt deugd, die zomer. Geen nood aan die 35 graden in zuid Europa. Verlof bestaat hier uit wat langer slapen, krantje en koffie op het terras, uitstapjes in de regio (muziekbos aanrader!) en wat taakjes in de tuin. Dat houtwerk dat al 5 jaar eens geschilderd moest worden, die stenen die toch wel eens een container in het recyclagepark wilden zien,…Eindelijk wat ruimte om die zaken aan te pakken. En qua eten ook eenvoudig: tomaten, komkommers, aubergines, sla, patatjes,… Alles in overvloed en vol zomerse smaken.

We konden onze tuin vergroten door het buurhuis aan te kopen. Na enkele maanden pleisteren, schilderen en klusjes doen, straalt ons buurhuis sinds deze week ook opnieuw. Nieuwe bewoners, via sociaal verhuurkantoor, genieten nu van hun plekje. We hopen dat ze kunnen nestelen, we willen hen hier bij helpen door goede buren te zijn.

Wie in overvloed zaait, kan meestal ook genieten van de oogst. Onze overvloedig gezaaide zonnebloemen in mei, geven ons nu zoveel moois. Onze risicoaankoop van het buurhuis, resulteert nu in blije gezichten bij onze nieuwe buren en een gezin minder op de wachtlijst.

Soms doet een mens gekke dingen. Gelukkig maar.