Een eenzame vallei, woud alom, een klokkentoren daarbovenuit. Dit is Orval met zijn abdij en zijn rijk verleden. Het diepe, rustige dal, de ruïnes met hun sfeer uit vervlogen tijden en het recente gebouwencomplex vormen een indrukwekkend geheel.
Ik had de eer om 4 dagen te mogen genieten van dit alles.
“De broeders bezitten alles gemeenschappelijk. Ze dienen elkaar. ze bejegenen elkaar met eerbied. Met het grootste geduld dragen ze elkaars zwakheden, lichamelijke zowel als morele. Ze wedijveren in onderlinge gehoorzaamheid. Niemand zoeke wat hij voor zichzelf voordelig acht, maar veeleer wat goed is voor de ander. Op onbaatzuchtige wijze leggen ze zich toe op de broederliefde. De ouderen betonen ze hun achting, de jongeren zien ze graag. Hun abt beminnen ze met een oprechte en nederige genegenheid. Moge Christus ons allen te zamen tot het eeuwig leven geleiden”
Uit de regel van Benedictus
Wat mij meest zal bijblijven van dit verblijf is de geest van bovenstaande. De ganse werking van het klooster met zijn dagorde, liturgisch gebed, werk (verschillende ateliers), gemeenschapsleven & gastvrijheid ademt bovenstaande uit. Je ademt nederigheid en dat werkt op een mens. Het raakt tot het binnenste van mijn hart.
We hadden het voorrecht om ook twee keer in gesprek te gaan met Vader abt Lode Van Hecke. Hij vertelde zijn levensverhaal en daarin ook het roepingsverhaal. Hij sprak over het vinden van vrede op de plaats die ons gegeven is, het vinden van die plaats en ook over het doel van het leven: ‘doorgeven van het leven’.
Vaak denken we aan abdijen als een soort ‘musea’ of ‘historisch erfgoed’, maar dit is helemaal niet het geval, toch zeker niet in Orval. Het ganse idee van bv. Orval gaat lijnrecht in tegen een maatschappij waar de wet van de sterkste geldt en waar ‘steeds meer’ het motto is. De monniken kiezen voor een leven als dienaar, waarin ‘het individu’ niet het uitgangspunt is. Dit leven geven ze ook door aan de gasten, waarvan ik er ééntje mocht zijn. Dus geen erfgoed, maar enorm relevant.
De stilte, de orde en de schoonheid helpen je als mens om helder te zien, maar vooral ook nederig om te gaan met jezelf en de andere. Heel veel gebruiken zouden echt heilzaam zijn binnen onze samenleving. Ik geloof ook echt dat we moeten zoeken naar nieuwe manieren van ‘klooster zijn’, binnen de context waarin we geplaatst zijn.
“Moge ieder in zijn hart kiemen meenemen van de vrede die in dit gouden dal woont”
Uit Monastiek leven in Orval.
Ontdek
- Gesprek tussen vader abt en Jean Vanier: https://vimeo.com/112158683
- Kloosterserie over abdij in Orval en lang gesprek met vader abt: https://www.youtube.com/watch?v=TCA51X2MJ2M
- Website abdij: www.orval.be
De Bazuin 