Stilte is geen leegte, maar een toestand van volheid. Als je opstaat en het raam opent, voel je de ongebroken stilte en de zuiverheid van de nieuwe dag. Je voelt de drang om naar stille plaatsen te gaan en antwoorden te zoeken op je vragen. Als je langs de zee wandelt om naar de stem van de golven en de wind te luisteren, zul je op je wandelweg unieke schelpen aantreffen, die de eindeloze geluiden van de natuur en de mensen opslorpen en tot rust brengen. Als je ze tegen je oor houdt, vertellen ze je de mooiste geheimen van de zee. Als je dan thuiskomt, zul je geen leeg huis aantreffen, maar een waarde VOL huis. Dan zal de stilte jou meer vertellen dan lange gesprekken of brieven en zul je antwoorden vinden, die op hun beurt tot andere, betere vragen leiden. Dan zal de horizon – de denkbeeldige lijn waar het aardoppervlak en de hemel elkaar lijken te raken – de horizon van je hoop worden.
Tom Zwaenepoel in De Stem van de Stilte
De Bazuin 