Herfst

Herfst, één van onze favoriete seizoenen. De zomer probeert nog vast te klampen, maar de winter staat al voor de deur. De natuur laat los, geeft vrucht. De kleuren zijn prachtig. Het weer is wispelturig: van rustig tot stormachtig, regenachtig, zomers,… Zo is het leven ook.

De voorbije periode was intens. In onze nabije omgeving moesten we afscheid nemen van iemand die zichzelf van het leven beroofde. Niet te bevatten, toch een realiteit, en vaak in dit seizoen.

Het is zo nodig dat we hoop zaaien. Tijd nemen voor elkaar, een eenvoudige koffie gaan drinken, een smsje sturen, een vriendelijke lach. Tonen dat mensen het waard zijn om er te zijn. Dat zijn ze ook, iedereen is waardevol, maar soms vergeten we dit als mens. En oja, onszelf zo relativeren helpt om ruimte voor de andere te maken.

Vorige week schreef ik (Vanya) mijn eerste artikel voor Mo-Magazine: De sociale kant van de transitie en de nood aan nieuwe samenzweerders. Een combinatie van eigen ervaring en een bezorgdheid over hoe we mensen hun plaats laten innemen, ook in de veranderingen die plaatsvinden in onze maatschappij. Benieuwd wat jullie ervan vinden.

Zelf voel ik ook de herfst in mij: wat wispelturig en een nood die groeit om wat naar binnen te trekken. Dat is goed. De kerstlichtjes hangen er al bij ons. Ik moet me zelf wel verplichten om hierin mee te gaan en om niet mee te gaan in alle drukte die er rond ons is. Deur toe, gordijnen toe en ook proberen die sociale media te sluiten. Een opdracht, maar toch nodig. Met wat klassieke muziek helpt dat wel. Het is goed om af en toe een softie te zijn. Ik wens jullie een fijne herfst toe, geniet van de pompoensoep, de herfstwandeling en het lezen in een boek bij kaarslicht!