Elke nieuwe ochtend is een geschenk

Het was een bewogen week. Vorige weekend kreeg ons meisje hoge koorts. Maandag werd door de kinderarts vastgesteld dat een bacterie niet alleen haar blaas, maar ook haar nieren ziek gemaakt had. Ondanks de antibiotica werd Tilly zienderogen zwakker, waardoor ze noodgedwongen opgenomen moest worden in het ziekenhuis. Daar kreeg ze intraveneus vocht, pijnstillers en antibiotica tegen de nierontsteking. De hoge koorts bleef maar aanhouden, men wist eigenlijk ook niet of het de juiste antibiotica was om de kwaadaardige bacterie te bestrijden. Spannende dagen, die heel uitputtend waren voor ons meisje. Die bacterie leek te zegevieren! Na drie dagen was het resultaat van de ‘bacteriekweek’ gekend, wat maakte dat er vanaf dan wel gerichte antibiotica kon gegeven worden. Donderdag hield de koorts eindelijk op, en sinds vrijdagnamiddag zijn we weer allemaal samen thuis. Tilly zal nu de komende weken nog recupereren van deze heftige aanval op haar nog zo jonge lijfje. We vierden een feestje, omdat we dankbaar zijn dat alles goed kwam.

Als alles goed gaat staan we er weinig bij stil hoe kostbaar gezondheid is en hoe geprivilegieerd wij zijn om hier in het westen geboren te worden.  We zijn verzekerd en kunnen genieten van de beste medische zorgen die er zijn. In andere continenten zou zo’n bacterie misschien wel al fataal zijn geweest. Dankbaarheid is wat overblijft. Maar ook een extra reflex naar kinderen die dit geluk niet hebben. Sinds deze week zijn we ook plan-ouder van een meisje uit Bangladesh, een meisje met veel minder kansen dan onze kinderen.

Ons lichaam is een prachtige schepping, iedere dag dat we ademen is een geschenk. Deze week las ik Psalm 16, waar er geschreven staat: Heer, mijn enige bezit, mijn levensbeker.

In momenten van angst, schaarste, twijfel of benauwdheid besef ik wat kostbaar & essentieel is, en wat niet. In momenten van overvloed vergeet ik dit al te vaak. Wat ben ik vaak bezig met zoveel ‘ballast’. Wat wil ik graag verder leren tevreden te zijn met het eenvoudige.
Een adem is alledaags en toch een wonder.
De winter en de zon zijn prachtige geschenken.
De krokusjes al ontdekt?
Het gezin samen rond de tafel.
Allemaal alledaagse zaken maar toch niet vanzelfsprekend. Iedere dag mogen we weer leven en op weg gaan. Dankbaar en leren tevreden zijn met genoeg.