Steeds meer mensen leven alleen en gaan kapot van eenzaamheid. Dit maakt velen depressief of drijft hen tot bv. alcoholisme. We zien hoe langer hoe meer mensen die hun evenwicht kwijt zijn omdat ze een ongelukkig gezinsleven hebben gekend. Sommigen ontsporen, raken verslaafd aan drugs of komen in de criminaliteit terecht; anderen vluchten in muziek, films en andere vormen van verstrooiing. Er zijn zoveel mensen die ergens zouden willen bij horen en zin geven aan hun leven.
We moeten kleine gemeenschappen oprichten, waar die eenzame, verlaten mensen een nieuwe vorm van gezinsleven kunnen vinden en het gevoel krijgen ergens bij te horen. In het verleden hebben christenen die Jezus wilden volgen, ziekenhuizen en scholen opgericht. Nu die er voldoende zijn, zouden christenen het op zich moeten nemen om in deze nieuwe opvanggemeenschappen te gaan leven met hen die alleen staan.
Ze zouden deze mensen moeten tonen dat ze bemind worden, dat ze naar vrijheid kunnen toegroeien en dat zij op hun beurt kunnen beminnen en aan anderen leven kunnen doorgeven.
J Vanier, in broosheid dragen, p 287
De Bazuin 