O Heer Jezus, U die naar ons toe gekomen bent om ons de barmhartige liefde te tonen van Uw Vader, geef dat Uw mensen deze liefde zullen kennen met hun hart, geest en ziel. Zo dikwijls voelen we ons alleen, onbemind en verloren in dit tranendal. We verlangen ernaar genegenheid, tederheid, zorg en meeleven te ondervinden, maar lijden aan innerlijke donkerheid, leegte en verlamdheid. Vandaag bid ik: kom, Heer Jezus, kom. Kom niet alleen in ons verstand, maar kom binnen in ons hart – in onze hartstochten, emoties en gevoelens – en onthul Uw nabijheid aan ons diepste innerlijk. Zolang U ver blijft van die intieme kern van onze ervaringen, blijven we ons vastklampen aan mensen, dingen of gebeurtenissen om iets van uw warmte, iets van verbondenheid te vinden. Alleen wanneer U werkelijk komt, ons werkelijk aanraakt, ons in vuur en vlam zet met Uw liefde, alleen dan zullen we vrij zijn en alle onechte vormen van verbondenheid laten vallen. Zonder die innerlijke warmte blijven al onze spirituele inspanningen onbeduidend en kunnen we zelfs verstrikt raken in het complexe net van onze eigen goede bedoelingen.
O Heer, ik bed voor al Uw kinderen dat zij Uw nabijheid zullen ervaren en ondergedompeld zullen worden in Uw diepe, warme, hartelijke liefde. En Heer, toon Uw ontferming aan mij, Uw stamelende vriend. Amen
Uit ‘Gebeden uit de Stilte’ van Henri Nouwen
De Bazuin 